Vasiyet Şiiri - Orhan Seyfi Orhon

Dostlarım, toplanın öldüğüm zaman.
Riyayı o günlük bir yana atın.
Tutunuz tabutun bir kenarından,
Bir derin çukura fırlatın beni.

Kalınca büsbütün sizlerden uzakta,
Vücudum çürürken kara toprakta,
Uzanın rahatça sıcak yatakta,
Yaşamak gururu içinde yatın.

Yüz yüze getirmez bizi asırlar,
Meydana vurulsun saklanan sırlar,
Sayılsın şahsıma ait kusurlar,
Korkmayın, içine yalan da katın.

Anlayayım kimlermiş dost sandıklarım,
O muhabbetini kıskandıklarım,
Anlayayım ne boşmuş inandıklarım,
Şu yalan hayatı bana anlatın.

Dostlarım, anmayın artık adımı.
Siliniz gönülden eski yadımı.
Kırınız sonuncu itimadımı.
Ölünce bir daha beni aldatın.