Vasiyet Şiiri - Kara Osman Nalbant

Gönlümden geçenleri yazdım
Birkaç satır
Tan yeri ağarırken okuyun
Neyleyim
Davetsiz geldi misafir
Yarım bıraktığım
Kilimi dokuyun.
Hem kabuğu, hem özü
Gerçeği gören gözü
İncitse de sizi
Ok gibi sözü, sevin.
Seherdeki yeli
Damlası insan olan seli
Kazma tutan, kalem tutan eli
Gardaş diyen dili sevin.
Ya söz vermeyin
Ya sözünüzde durun
Çalmayın elin kapısını
Çayın kuşunu
Çayın taşıyla vurun.
Ben: Recep Yazıcıoğlu
Devletin Yaramaz Çocuğu
Bağda geçti ömrüm
Bağcıyı dövmedim hiç
Tokat’ta kazmam küreğim
Erzincan’da
Enkaz altında kaldı yüreğim.
Recep, bin yıllık asmada
Erken sararmış salkım
Ey! Kadirşinas halkım
Nasıl bilirsiniz beni?
Kulağıma söyleyin usulca
Yarın
Bağırsanız da duymayacağım