Vasiyet Şiiri - Bayram Çinkil

VASİYET

Durursa şu kalbim, çalıştırmayın;
Rezil bir yaşama alıştırmayın.
Ben kimseye benzemem, ben ancak benim..
Beni bir başkasıyla karıştırmayın.

Bu nasıl yaşantı, bu nasıl gündür?
Bu mâatem yerinde bu ne düğündür?
Sanki öldüğüm gün özgürlüyümdür..
Üç buçuk soysuzla tanıştırmayın.

Acıyı yaşarım, neş’eye nisbet..
Birinin karnı tok, birine kısmet..
Kiminde nâmus yok, kimin de ismet..
Şimdi kötü kötü konuşturmayın.

Zâlimin zulmünü yıkan ben olsam,
Hâinin gönlünü yakan ben olsam,
Dövseler, atsalar yerler de kalsam,
Sakın ola ki beni, savuşturmayın.

Bayram, gene coştun.. gem vur diline,
Kim acır yoksulun, acın hâline?
Gün olur düşersem nâmert eline,
Beni ondan bundan soruşturmayın.