Vasiyet Şiiri - Veysel Soysal

Ben ölünce eşim-dostum derilsin.
Kefen etsin iki ihram çulumu.
Üstüm-başım neyim varsa verilsin.
Fakirlere dağıtsınlar pulumu.

Yasım biter gelir bunun kıvamı.
Benim için çok önemli devamı.
O öksüz, kime koyayım davamı
Oğlum-kızım takip etsin yolumu.

Yazıp koydum, terekemin dercini
Davet varsa abartmayın harcını.
Ne çıkarsa ödesinler borcunu
Helal olsun paylaşsınlar malımı.

Rahat varam Yüce Rabbin katına.
İlmi ledün yok, inanmam batına,
Biri meyletsin şiir sanatına.
Torunlarım size verdim elimi.

Hiç hazzetmem cahilliğin kokusun.
İlmi beyne gergef gibi dokusun.
Torunlarım yüksek lisans okusun
Her birisi tahsil etsin bilimi.

Elim ile beslediğim yılanlar
Oğul uşak benden sona kalanlar;
Evimizde riyaseti alanlar
Sakın ha üzmesinler dulumu.

İlan edip sağa-sola duyrulsun.
Hayrım için birkaç yoksul doyrulsun.
Kitaplarım okul/cami ayrılsın.
Mescitlere seriverin halımı.

Bedel verin hizmetimden kaçmasın,
Sırlarımı kimselere açmasın.
Gördüğünü sağa sola saçmasın.
Kim yıkarsa saklasınlar kelimi.

Sala ile sağı/ solu yoklatın
Cenazemi soğuk yerde saklatın
Gelenler için birazcık bekletin
Gönülsüzler tutmasınlar salımı.

Çocuklara dağıtılsın pişiler.
Vasiyete vakıf olmuş kişiler.
Eşi dostu fikrim ile aşılar;
Bir birine anlatırlar halimi.

Vebalini ısmarladım üs kata
Ömür boyu inanmadım ıskata
Ulamaya ulaşsın ki bu hata;
Tartışsınlar akıllı mı, deli mi?

Eski dostlar yönün dönüp bakmazsa,
Yakınlarım gözyaşını dökmezse,
Musallada iyi bilen çıkmazsa,
Dağa atın, kurt-kuş yesin ölümü.

Kesin yadırgarım günün ilkini.
Yararı yok versen dünya mülkünü.
İmam dursun, iyi versin telkini,
Yanılırsa dolaştırır dilimi.

Evimde ne zaman et kavrulursa
Kokusu komşulara savrulursa;
Kapımdan bir dilenci çevrilirse
Ahirette büker benim belimi.

Bağışlayın, yedirmeyin zakkumu
Tercih ettirmezler bana şıkkımı.
Her kim varsa helal ettim hakkımı.
Bağışladım zorbaları, zalimi.

Sade Veysel Soysal yazın taşıma.
Yamacıma mezar kazın eşime,
Bayramlarda gelin yeter başıma,
Kimse sakın kutlamasın yılımı.