Vasiyet Şiiri - Orhan Kutlu

Bir gün ölüp gidersem
Kimbilir ardımdan neler söylersiniz
Kimi derki iyi adamdı
Kimi der ki haketmişti ölümü
Kimi derki yaramazdı
Kimi de der ki
Onu kimse anlamazdı...

İnanın buna ne dünayı anladım
Ne de sizin anladığınızı
Anladım tek şey vardı yaşarken
O da sizin hiç bir şey anlamadığınızı.

Kim kalacak kim hakim olacak dünyaya
Yalan sanal dertlerin ve isteklerin dışında
Kim kavuşacak emellerine
Akibeti belli olan yolun sonunda
Düştüğünde teneşire
Saf tuttuğunda yakınların
İyi biliriz dediğinde sorusuna imamın
Aklınıza gelsin neyi paylaşamadığınız.

Bir gün ölüp gidersem
Hem kötülüğümü hem iyiliğimi yad edin
Kötülüğüm için beni
İyiliğim için sizi suçlayın
Öldüğümde beni yad edin de
Neymiş hayat bari o zaman anlayın.

Her şey gelip geçer gördünüzmü
Hani gençlik hani hayat ve umulanlar
Her şey sana sunulandan ibaret yalnızca
Ne konursa onu yersin gittiğin yerde
Ya da almam dersin gönlünce
Sonunda kabul edersin hak veririsin
Ev sahibine nedeni misafirsin.

Bir gün ölüp gidersem
Sadece meczuplara değil aklı evvellere yanarım
Çünkü meczup zaten meczuptur yoktur günahı
Ya aklı evveller
Hem insanı küstürmüştür
Yalşadıklarını sanırken
Hem de Allah'ı

Benim günahım bana sizinkileri bilemem
Dilerim geç olmazda uyanasınız.
Ben uyudum uyumadan öncedir yazdıklarım.
Verdiğimden çok azdır aldıklarım.
Bir gün ölür gidersem
Size vasiyetim olsun yazdıklarım.