Vasiyet Şiiri - Abdullah İnal

Doludizgin bir yaşamdı bir sigara içimi çabukluğunda geçen
Mehtaplı geceler, ay şafakları
Saman sarısı saçlı sevgililer
Ve yazları kopup büyük şehirlerin kargaşasından
Elini toprağa değirmek,
incir, üzüm, keçiboznuzu toplamak dallarından
ve bazen av peşinde
Giden gelmez dağlarının doruklarında..

Ansızın gelip içine saklanır
Adının dilini söyleyemeyeceği acılar
Neyin varsa yiyip biririyor
Umurunda mı ki ömrünün baharında oluşun
Özlemler, umutlar, ansızın karışıyor deryalara

Hazırlıklar başlıyor istese de istemese de
Götürsünler bir ağaç altına gömsünler
Bir küçük çeşme yaptırsınlar adını verdikleri
Patika bir yol kenarına
Yolcuların,çobanların avuçları ile su içeceği

Büyüyor içinde yalnızlıklar
Herkes yazgısını yaşıyormuş kime ne?
Belki bir kuş sesi, belki bir ezan
Randevunun saati yok ki...