Al eline kağıt kalem, yaz sözlerimi
İnsanız, insana kin besleme oğlum.
Vasiyetimdir arkada koyup gözlerimi
Yiyip içtiğin sofraya pisleme oğlum.
Vatan dese birileri akarsu ol da koş
Milletin için dağı del, çölleri aş,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Kibir ateştir, yakar böyle dostunu,
Yere ser sofrayı, gönüllere postunu
Hilaloğlu’yum diye sözün sonunu
Mağrurane kelamla süsleme oğlum.
kibirden arınmış
nefsine hükümdar olmuş bir kalem okuduğuma inanıyorum
ne mutlu
ne mutlu
ne mutlu
tebriklerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta