Vasıfsızlar Şiiri - Yılmaz Özdemir

Niteliksiz,ölçüsüz,işsizdirler,
Kavgacı,geçimsiz,huzursuzdurlar,
Sebebini dahi bilmedikleri
Kavgalarda en çok onlar ölürler.
Mahallenin namus bekçisi sanırlar kendilerini,
Ama komşunun gelinini ayartmaktan,
Geri kalmazlar.

Onlar siyasete tutunurlar,
‘’Ya sev,ya terk et’’ derler,
‘’Emek en yüce değerdir’’,
‘’Kanımız aksa da zafer İslam’ın’’.
Derler de,
Ne dediklerini anlamazlar,
Anlamaktan yoksundurlar.

Ünlü markaların,
Ucuz taklitlerini giyerler.
Asgari ücretle çalışıp,
Kredi kartına taksitle,
En pahalı telefonu alır,
Sevdiklerini ödemeli ararlar.
Çalışarak geçinmek yerine,
Şans oyunlarına yönelirler.
Kadınları ya ölümüne severler,
Ya da acımasızca öldürürler.

Devlet ve millet için,
Can vermekten söz ederler,
Ama kamu da görev aldıklarında,
İlk işleri yağmalamak,çalmak olur.
Kitap gazete okumazlar,
Bilgisayarda gördükleri,
Birkaç dizeyi aşırıp,
Edebiyat ustası kesilirler.

Onlar vasıfsız,
Onlar niteliksizler.