Vartoya Özlem Şiiri - Önder Tas

Kaçmakla kurtulur sanıyorsan bedenin
Dünyanın en uç noktasına bile
Yaşamadıysan şu üç günlük ömür dosyalı hayatı
Korkunu yenemediğin içindir
Beyninde bitirmediysen yazdığın romanın sonunu
Ve çözemediysen her darbeden sonra sonra dostunu
Yalnız kalmaktan korktuğun içindir
Benim derdim yanan ciğerimdir şimdi
Binlerce kilometre taşı döşesemde yoluna
Benim derdim sana ulaşmaktır şimdi
Kaçmakla kendimi kandırdım sadece
Özlemleri hiç hesaba katmadan
Kazıdım ismini kaldığım odanın duvarlarına
Binlerce kez yalvardıysamda Goşgar Baba'ya
Unutamadım kalbimde yaktığın sıcak gülüşünü
Binlerce denklem çözdüm sen yokken
Binlerce şiir yazdım senin resmine
Dindiremedim kalbimin sızısını gene
Ne yasak aşklar yaşadı senin karanfil kokan bahçelerin
Ne yiğitlere destan yazdı senin yüksek Bingöl Dağların
Binlerce kilometre taşı döşedim yoluna
Ama unutmadım senin toprak kokunu
Sanki ben yerimde sayarken günleri
Gelip geçti dallarımdan yolu olan tüm yolcular
Sanki ben yerimde sayıklarken ismini
Unutmadım senin için yazdığım bu son şiiri...

21.3.2005