Üzülünce,
İçim daralır
Yüreğime vurur gölgesi.
Gözümde dev gibi olanlar
Gönlüm kırılır
Zamanla
Elimde değil
Sinek gibi kalır.
Üzülünce,
Güvercinlerin kanatları
Hey gidi hey!
Havada dona kalır.
Öfkem kabarır içimde
Bir hüzün kaplar dünya küçülür gözümde
Yıldızlar kayar anılar eskir
Zamanla
Dostluklar biter yüreğimde.
Üzülünce,
Kalemler yazmaz yazılar okunmaz
Varıp uzansam çiçeğime
Çiçeğim kokmaz.
Bir yel çıkar uçurur beni
Köpürür taşar gider sensizliğe yalnızlığım
Zamanla
Kimsenin sesi çıkmaz.
Üzülünce,
Varsın yüreğim ağlasın,
Varsın yıkılsın bugün.
Güzellikler bitti demeye varmıyor gönlüm
Umudun yolculuğunda
Zamanla
Nasıl olsa güleriz bir gün.
Kayıt Tarihi : 22.12.2016 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonra bir bakıyorsunuz kırıldığınız varlıkları hatırlamıyorsunuz bile.
Demem o ki; hiç kimse sizin için sizden daha değerli olmasın, tek değerli olan sizsiniz.
Arta kalanlar sadece teferruat.
Yüreğinizde sevgi, kaleminizde şiir eksilmesin selam ve saygıyla.
Yorumun için teşekkürler Hatice kardeşim.Saygılar...
Kutluyor başarılar diliyorum... Tam puan ve Antolojimde
Yorumların için teşekkür ediyorum Talat bey..Saygılarımı sunuyorum.
Şiiri okudum,son dizede, şair yüreği dedim kendime ; 'mutlaka vardır kaleminin ucunda küçücük bir umut'
Dilerim bir gün devler,anlarlar küçüldüğünü, vazgeçerler dev olmaktan. Gülümseriz hep birlikte...
Şairin dediğ gibi ;
Gülemiyorsun ya, gülmek
Bir halk gülüyorsa gülmektir*___________
Güzeldi okumak. Kaleminiz daim olsun.Kutladım dizelerinizi.
*
TÜM YORUMLAR (4)