Sensizlik öyle ağır geliyor ki bazen pes diyorum
Sevgi ne benim ne senin; bunu biliyorum
Varsın ya yeter bana olmadı seni hayal ediyorum
Bazen de çıkayım karşısına bir güzel konuşayım diyorum
Ataşa düşen su damlası gibi “sevgi buharı” olup gidiyorum
Öyle bir halki az daha gayret etsem; her şeyi bitiriyorum
Nedir bu sevgi? Kimdir sahibi?
Nerden buldum ya da kim verdi?
Yüreğimin derinliklerinden nasıl geldi?
Bu dünyaya ait değildi
Derken her şeyim elindeydi
Sakın bırakma beni ey sevgi!
Sana tutundum, sarıldım
Bilirsin sevdim diye pişman olmadım
Seni tatmak hakikat güzel; anladım
Tut elimden götür beni ki asla bırakmadın
Kestane gözlüm
Sevgi değer özlüm
Şirin yüzlüm
Vazgeçmek nedir bilmiyor gönlüm
Aşkınla yandım ya gelse n’olur ölüm
Kayıt Tarihi : 3.5.2025 02:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!