Kalbim sevdanın çölünde
Yanarsa yansın seninle
Kor kızıl ateşe dönsün
Kalsın kum fırtınalarında.
Hüznümü perdeler duvağım
Açılmaz hiç kimseye tülüm
Olmak senden çok uzakta
Geliyor ömrüme sensizlik ölüm.
Kimseye sevdiğim diyemez dilim
Ellerden sevgi dilenmez yüreğim
Ölse gitse susuzluktan bedenim
Su dahi istemem başka birinden.
Bu can geçer birtek kendinden
Senden vazegeçmez sevdiğim
Sensizlik olsada payıma düşen
Başka bir eli tutmayacak ellerim.
Sönsün boz bulanık külde
Sen varsan gönlümde
Gam değil ömrüme
Hayat ırmağım kurusun
Dört bir tarafa savrulsun
Yoksan beyazlar kefenim olsun.
Gözler yaşlı baka kalmak uzaklara
Bana olsa da en büyük zülüm
Seninle doldurdum gönlümü
Sana adadım geriye kalan ömrümü.
Görmese dünyayı sensiz gözlerim
Tutmasa ayaklarım sana gelmeye
Dermansız kalsa çözülse dizlerim
Mecalim hiç kalmasa bükülse belim
Gece vede gündüz her dem sendeyim.
01. 07. 2025
Kalb'i Bahar!
Kayıt Tarihi : 1.7.2025 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu can geçer birtek kendinden Senden vazegeçmez sevdiğim Sensizlik olsada payıma düşen Başka bir eli tutmayacak ellerim. Sönsün boz bulanık külde Sen varsan gönlümde Gam değil ömrüme Hayat ırmağım kurusun Dört bir tarafa savrulsun Yoksan beyazlar kefenim olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!