Varsın Gitsin Şiiri - Sevgi Sönmez

bir efkarım var ki sormayın gitsin.
hani son damla taşırır ya tıka basa dolmuşu,
hani elden avuçtan gider ya fazlalıkların.
kap kacak ne varsa koyarsın ya altına
akıp gitmesin diye,
taşkınlıkların...

bir isyanım var ki duymayın gitsin.
dilimin ucuna gelipte söyleyemediklerim.
hani avazın çıktığı kadar boşluğa bağırırsın,
ses seda ne varsa sus pus olur ya o vakit,
sesine kulak verilsin diye
çığlıklarının...

bir derdim var ki bilmeyin gitsin.
hani acıtan, kanayan yarana tuz basarsın ya
hani derinleşir, dayanılmaza dönüşür ya acın,
varını, yoğunu, canını verirsin ya uğruna,
geçmiş olsun diye,
yaraların...

bir gidenim var ki görmeyin gitsin.
hani diri diri çıkarıp eline verirler ya yüreğini,
koca bir boşlukla yaşarsın ya sol yanın da.
hani kimleri ağırlarsın da aranır ya gözlerin,
bakıp ta görmez gözlerle yürürsün ya kaldırımlarda.
geceleri yaşar, gündüzleri uykuyu üstüne çekersin ya.
hiç gelmeyecekmiş gibi acı çekip,
her an gelecek ümidiyle yaşamak istersin ya
hayatını...

bende öyle bir giden var ki...

sormayın,
duymayın,
bilmeyin,
görmeyin.

varsın gitsin...