Muhannetten, yüreksizlerden kaçtım
Tüm çiçekler içinden seni seçtim
Hayatına tasa, elem girmesin
Şu yüreğimi sana saray açtım
Hüsnün mehtap yansıtan ay gibidir
Gülüşün yediveren gül gibidir
Kaşların, gözlerin kömür karası
Zülüfün şakağından Nil gibidir
Eğer çöl olsan, kumun ben olayım
Bahçe olsan toprağın ben olayım
Şu parsel, parsel edilen dünyada
Dilersen gerdanliğin ben olayım
Umarım huzur, neşe seni bulsun
Her an her gün yüzün gülsün
Bakışın, güzelliğin şiir gibi
Varsın ellrin, tenin toprak koksun
O gönlünü ellere vermiyesin
Siyah atına binip gitmeyesin
Ey gecelerimin mehtabı gitme
Atın çok nazlıdır, yormayasın
Mehmet Çobanoğlu
02.02.2020
İstanbul
Mehmet Çobanoğlu
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 19:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!