Varsayımlar üzerine yeminler

Gerçeği tüketirken ruhumuzun zilleti
Varsayımlar üzerine yeminler ederiz
Delişmen zamanlardaki günlerimizde
Dağları yeksan edeceğimizi sanarak
Bir faninin kalbinden kükreriz.

Hakikati tahrip etmek isteyenler
Her çağda
Kıyasıya savaştılar dağların gölgeleriyle
Onlar sandılar ki
Aşk gölgelerin eşkâlinde saklıdır,
Hakikati parlatan asra yemin edenler
Aşkın kadrini anladılar bilge zekalarıyla
Kâinat onlara gülümsedi
Zerreye mahkûm olanlar
Ne yıldızları fark ettiler
Ne de güneşi özledi kalpleri
Onları hiç bir zaman aklayamadı
Varsayımlar üzerine yeminleri.

Öncelik verdikleri varlıkları
Onların ruhlarını tutukladı
Katı kalıplara döktüler şirklerini
Hal bu ki
Daralan mekânlardan taşardı aşkın haşmeti
Aşkı kendi vehimlerine mahkûm edenler
Sapkın tanrılar olarak yaşadılar,
Mavera sabahlarının rint erleri
Güneşi yeryüzüne taşıdılar.

Sen günceleri aşk olan kalpleri seversin
Mağrip akşamlarında tüllenen sevdamız
Adınla taşar firak gecelerimizden
Hicrana ırmak olur gözyaşlarımız
Aşkın hicret yollarında
Sen şirksiz sineleri översin.

Adından başka sıfatlara tapanlar
Aynalardan yansımaz beyhude heybetleri
O gün yapayalnız kalırlar
Elbette onları mutlu edemez
Harap olmuş aşkın gönül ritüelleri.

Adının üzerine yeminler edip
Kainat gelse koyamam üstüne
Sensin benim sürgün hayatım
Senin için yaşar, senin için yanarım
Varlığımı var eden toprağımsın
Züleyhayı mecnun eden sevdamsın.

Ey ölümlü insan
Hangi akıl çözebilir kainatın esrarını
Kim haber verebilir ötelerin ötesinden
Kim bilebilir
Hangi zamanda saklıdır biten hayat nefesimiz
Ama biz yine de
Varsayımlar üzerine yeminler ederiz.

Akçay – Temmuz - 2012