Varsayım Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Varsayalım ki gelensin karşıdan, duyarmıyım ki, yeryüzünün alışkın yaprağı, titremeden, salınıp
rüzgarlar arasında, kendine armağanlar tükenirken,
bakan ve üreyen sonrasızın kucağında, işte biten
göz kırpar, gelişin bereket, gidişin de, yumulmuş
dünya açar gözünü, edimin saygın içeriği gözetmez mi,
alıkoymak için nerde istediğini, bir yürü dal dal, ulaş
kendine, sonra gülüştük yer yer, kesintili duyuşun
görüntüsüz yerleşikliği birden, neden daha önce olmadı,
neydi eksilen, sancıyla eriyen görünür kendiliğinden.