Varsağıma ithaf….. Şiiri - Halil Kuşcu

Tarihin eskidir onlar ne bilir,
Kimseler seni bilemez Varsağım.
Geçmişin güçlüdür bunlar ne bilir,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Göçebe idin birkaç yüz yıl önce,
Hayat buldun yerleşilince bence,
Ümit olmuş idin binlerce gence,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Antalya’da Varsakı semt edindin,
Yaylaklarda yaylayı yurt belledin,
Acı çile çektin ama ölmedin,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Haziran da göç ederdin yaylaya,
Yolculuk ta binek olurdu maya,
Kâh deve, eşekle, kâh ise yaya,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Örtülüden geçtin kara kiseye,
Tırmanıp sonra eski yeniceye,
Çıkardın ardından da barutlu ya,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Sonra kalktın da Kekliceke vardın,
Oradan da Yazır’da mola verdin,
Marzuman da postunu yere serdin,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Dat köyde sırlının bağında güldün,
Korkuteli ne vardın lokum buldun,
Oradan da durmayıp yolcu oldun,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Yürüdün dereköyü hemen geçtin,
Sülekler’i dışarıdan seyrettin,
Sunurun dereden ileri gittin,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Salamut boğazı son nokta oldu,
Yürekler yayla havasıyla doldu,
Buraya gelenler vuslatı buldu,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Yayla kokusu meshetti onları,
Adeta dondu vücutta kanları,
Unutulmaz yaptı tarih bunları,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

İşte böyle bir yolculuk anısı,
Anlatılan yolculuğun yarısı,
Göç anlatır sözlerimin konusu,
Kimseler seni bilemez Varsağım.

Halil’dir adım bazen coşarım,
Geçmişime gönderirsen koşarım,
Her zorluğu göğüsleyip aşarım,
Kimseler seni bilemez Varsağım.