Be hey benim nazlı yârim
Gönül mülkü virân olmuş
Evvel gül açan bağımda
Sel götürüp hazan dolmuş.
Söylerim ben kendi sözüm
Kanlı suyu saçar gözüm
Gülmez oldu güler yüzüm
Al götürmüş, rengi solmuş.
Ayrılık yeli esende
Gül sararıp hem küsende
Halime bakıp gülsen de
Bilirim aşkta gam bolmuş.
Dedim; 'şimdi gülüşelim,
Gam kederi def edelim,
Olsa bunlar, gel gelelim
Firkatte kırılan kolmuş.'
Dedi; 'hem bilir söylersin
Peşimde benim gezersin
Kendine yazık edersin
Mecnûn olmak en son yolmuş.
Kayıt Tarihi : 25.6.2011 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!