Varoşların Çocuğu... Şiiri - Ayhan Sarıkaya

…Varoşlarda doğdum ben
Farelerin cirit attığı
Örümceklerin ağ kurduğu
Yolunun izbe olduğu bir mahallede

Tek katlı bir baraka
Bakıyordu tavanı üsten geçen yola.
Arabalar geçtikçe yoldan
Hoplardık derin uykulardan…

Varoşların belalı çocuklarındandık
Oyunlar oynadık,
Bazen kafalarımızı yardık
Komşu varoşların kızlarına aşık olduk…

Sümüklü Zeynep yok muydu…
Sümükleri akarken bana gülerdi
Ben de “kör ebe” de peşine düşerdim
Yakalayınca yalandan belinden sarılırdım.

Ben varoşların yoksul çocuğuyum
Yerdeki gazeteleri okurdum
Tommiks,teksasda kahraman olurdum
Tahta atımla sokaklarda şahlanırdım.

Ben işte böyle büyüdüm
Bazen yoksulluğa direndim
Büyüyünce düzene isyan ettim
Sonunda sakıncalı diye damga yedim…

Ben varoşların çocuğu olmakla
Her zaman gurur duydum.
İşte ben buyum
Varoşların Deli Çocuğuyum…