VAROŞ ÇOCUĞU
Sefil yokluk, çile içinde
Varoş çocuğu
Bulduğunu yer,
Bulamadığını,sineye çeker
Kendi yağı ile kavrulur,
Varoş çocuğu
Sabahları iki zeytinle kahvaltı yapar
Parası olmadığı için arabaya binmez
Umutla uzun yola düşer
Yürür yorgun argın, okuluna
Varoş çocuğu
Hep umutla yaşar, tıkanır bazen
Yanaklarından yaşlar
Boncuk, boncuk akar
Fakirlik çemberini yırtmak için
Çareler düşler, kurar,umut arar
Varoş çocuğu
Büyüğüne saygılı, küçüğüne şefkatli
Kalp kırmaz, haddini aşmaz
Aya yıldızlara, Güneşe koşar
Varoş Çocuğu.
Haram yemez, çalmaz, çırpmaz
Onurludur gururludur
Cumartesi pazarları,ayakkabı boyar
Ailesine maddi katkı yapar
Varoş çocuğu
Tatmıştır yaşamıştır fazla sı ile
Bilir, çile ile yokluğu
Yardım severdir, merhametlidir
Varoş çocuğu
Akşam yorgun argın evine düşer
Var ise bir tarhana çorba içer
Bir tabakta anneciğinden makarna ister
Mutludur o gün, şükür eder,Yaradan’a.
Varoş çocuğu.
18.Eylül.2008.
________şair 67________
ALİ CEMAL AĞIRMAN
Kayıt Tarihi : 19.9.2008 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sefil yokluk, çile içinde Varoş çocuğu Bulduğunu yer, Bulamadığını,sineye çeker
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!