Dağların kamburu çıkmış,
Gökyüzünü taşımaktan..
Toprak yağmura hep acıkmış,
Doğup, varoluşundan.
Bıkmadım ben de, bıkmamış,
Sevdanı taşıyıp aşktan;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta