Ey aşk, varoluşun sesi,
Sen tüm çelişkilerin kesiştiği nokta,
Varlıkla hiçliğin öpüştüğü an,
Zorunlulukla özgürlüğün aynı anda mümkün olduğu
Tek muamma, tek gerçek, tek sonsuzluk…
Aşk
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta