“Risale-i Hasret: Sessizliğin Yankısı”
Beşer suretinde bir hicran taşıyorum, Aşkın gölgesinde yanmış bir harf gibi.
1. Nefes: Sessizliğin Çığlığı Duyamıyorum seni. Sesin, varlığın, yokluğun… Hepsi birden kulaklarımı sağır etti. Çünkü aşk bazen sessizlikte bağırır, Ve o bağırış, kalbin en derin mağarasına yankı olur. Her yankı bir “sen”dir, Her “sen” bir yokluk.
2. Dokunuşun Kırığı Tenine dokunmak istedim, Ama hasretin tüyleriyle kırıldı kemiklerim. Çünkü vuslat, bazen bir dikenin nazı gibidir. Dokunamazsın, ama hissedersin. Hissedemezsin, ama özlersin. Özleyemezsin, ama ağlarsın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta