Ne kadar doluysa dünya hayatı,
O kadar acı veriyor varoluşum.
Her anım acı içinde geçiyor,
Beni mahvediyor varoluşum.
Varoluşumun nedeni nedir,
Ne için geldim bu dünyaya?
Sonsuz bir çıkmazdayım ben,
Yalnızlığımın verdiği acıyla.
Ne kadar ararım mutluluğu,
Bulamam, kaybolur gider.
Bir anlık mutluluklarım dahi,
Acımı gideremez içimdeki derin izleri.
Belki de yanlış yerde arıyorum,
Ya da varoluşumun anlamını bilemiyorum.
Ancak şunu biliyorum ki,
Her şeyin bir sonu var ve sonunda herkes yok olacak.
Ve ben yok olacağım,
Varoluşumun acısı kalacak geriye.
Belki bir anıda hatırlanacağım,
Ancak sonunda hiçbir şey kalacak geriye.
Kayıt Tarihi : 3.4.2023 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!