Varoluşuma Sen Kattım!

Sorgulara doyamadım,
Saygınlığımda varolmadım.
İstedımkı duyumsamak,
Acıyı içime atmadım.

Buyutmedım,
Hapsolmadım,

Insanoğlunun kalpazanlıkları,
Kelıme oyunları,

Sokaklarımdakı şiddet yandaşları,
Satır aralarındakı kavram karmaşaları,
Fıkır ayrımcıları,ahlak gargıyanları
Sındıremedı özgurluğumu...

Bastıramadı varoluşumun en sorgusuz izdüşümünu...!

Sormaktan kaçtığın ne varsa
Yenıden doğmalı,
Ayrıştırmalı,
Temızlemelı,

Uykusuzluğum hakım bana..
2 saate devredılen yenı gun telaşlarımda
Bedenım ayakta..

Yorulan adımlarım değil,
Yorulan düşüncelerım..

Susturamadığım gerçeklerim boğuşuyor..
İçimdekı acılar yokolmadan,
Beynımı tırmalıyor...

Yardım etmelı mı sence bırı bana....?

Felsefemde ben olmak var.
Bırey olmak
Kendın olmak

İşte bu yüzden

Bırak benı öfke saatlerımde,
Sorgu Odalarına çekıleyım.

İnsanoğlu bılemezken, içindekı acılarının sebebını...

Ben kendımı kendımle varedıyım...

Herşey bır yalandan ibaret,
Doğumumdan önce adlandırılmıs cısımlerı

Ezberlemekle yukumlu değilım..

Kendıme ada satın almadım,
Yurdumu delılere satmadım,

Bu toprağın meyvasıysam,
Bu toprakta taşarım!

Ben, benı alırken,
Kanımı yere akıtmadım..
Soyumu sebebsız karmaşalarda taşırmadım.

Varolurken
Ben olmalıyım,
,
İşte şimdı olması gereken benliğime

Sence başka ben e ne katmalıyım?

Senden bir parça gülümseme
Bır parça özlem
Bır parça yaşam aşkı alıyorumm

Şımdı kayboluyorum
Prensesler bıraz ulaşılmaz olmalı...

Bıraktığım parçayı bulunca bana getır
Sendeki benı sana bırakmam...! ! !

Varoluşuma Sen Kattım / 2007 Şubat