Sevilmek..
Belki benliğe kendi değerini hissettiren.
Yeniden varlığını hissedişlerde gezdiren.
Oysa yalnızlığın uçurumlarını mesken edinmişken,
Yazık!
Artık ne sevmek bir anlam mukabilinde sen lugatında,
N e de sevilebilmek hissiyatı karşılıksızca..
Sadece inancını yitirmişlikler..
Yorgunluklar bir de kırgınlıkların işte kelime anlamıyla..
Oysa Eliftir varoluş sebebine anlam katan da
Pişmişliğinde kavrulmadan yoklugundur ancak elde kalan.
Bir de Nununu yitirmişlikler varsa,
Cesedi kaldırılmayı unutulmuş bir ölüden ne farklıdır bu adam?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta