Sevilmek.. Belki benliğe kendi değerini hissettiren. Yeniden varlığını hissedişlerde gezdiren. Oysa yalnızlığın uçurumlarını mesken edinmişken, Yazık! Artık ne sevmek bir anlam mukabilinde sen lugatında, N e de sevilebilmek hissiyatı karşılıksızca.. Sadece inancını yitirmişlikler.. Yorgunluklar bir de kırgınlıkların işte kelime anlamıyla.. Oysa Eliftir varoluş sebebine anlam katan da Pişmişliğinde kavrulmadan yoklugundur ancak elde kalan. Bir de Nununu yitirmişlikler varsa, Cesedi kaldırılmayı unutulmuş bir ölüden ne farklıdır bu adam?
ArminKayıt Tarihi : 4.10.2011 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!