Varoluşsal bir yalnızlıkken yaşadığım, yalnızlığı nasıl anlatırım,
Hiç bir kelime hislerim kadar kanlı canlı değil ne yazık-ki,
Ettiğim laflar küçük dilimin döndüğü kadar, kıvraklıktan uzak,
Aynı anda hem karamsar hemde umutsal cümleler kuramam ki.
Adımlarım altında ezilir dünya yalnızlığımın yükünden desem;
Yük yok ki yalnızlığa dair suskunluk giymiş omuzlarıma binmiş,
Çünkü terkedilmiş şehrimde yalnızlığa dair herşey yaşanmış ve bitmiş.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta