Varoluşsal bir yalnızlıkken yaşadığım, yalnızlığı nasıl anlatırım,
Hiç bir kelime hislerim kadar kanlı canlı değil ne yazık-ki,
Ettiğim laflar küçük dilimin döndüğü kadar, kıvraklıktan uzak,
Aynı anda hem karamsar hemde umutsal cümleler kuramam ki.
Adımlarım altında ezilir dünya yalnızlığımın yükünden desem;
Yük yok ki yalnızlığa dair suskunluk giymiş omuzlarıma binmiş,
Çünkü terkedilmiş şehrimde yalnızlığa dair herşey yaşanmış ve bitmiş.
Çölde bulutundan kayıp düşmüş bir damla su gibiyim kuruyamayan,
Ve kurtulmaya çalıştığım tüm çabalarımı koyu neftim içine çekmiş.
Cennette bir dilenci kadar yalnızım, sakatlığı kanatlarının kırıklığı olan,
Ne sonsuz doğumlar müjdedir ne bir kez ölümler aykırlığıma.
Yok kızıl gün batımı katili gelip yetişecek imdadıma.
Yaz ortasında yağamayan beyaz bir bulut gibiyim bulutlarına uzak,
Binbir dilde bir kelime yok varoluşsal yanlızlığımı anlatacak.
Sağrılmış sanki yalnızlığın anlamından dilim,benliğim,
Lakin içimde durmadan mırıldanan dağ başında bir ermişe sahibim.
Okyanusun ortasında içinde mektubunu taşıyan şişe beni arar,
Güzel bir kadının çırpınışı kadar yalnızım, yansımasını kaybetmiş aynalar.
Söyleyemediğim mana kılçıklarının acısı var boğazıma düğümlenen,
Ağlayamayan bir çocuk kadar yalnızım döne döne annesini arayan,
İnancı göğsünden söküp alınmış kabile şamanı hüznü damlar gözlerimden,
Cehenneme girme sırası gelmiş günahkar küskünlüğü taşır gerçeğim.
Evliliğinin kırkıncı yılında eşinin anlayamadığı kadın kadar buruk yüreğim,
Ya bir yağmur tanesiyim okyanusa düşmeye duran gökyüzünden,
Yada bir ağustos böceği koca ormanda bir başına öten.
Sanki iki ordu kıyasıya savaşmışta bir ben kalmışım ölüm meydanında,
Ölüm döşeğindeki ateist kadar çeresizim dili tutulan azrailin karşısında,
Kuş neden uçarsa, gün neden doğarsa, bende öyle kalmışım yalnızlığa,
Ve aşkın sihrini anlamamış metaryalist kadar da saçmaca iyimserim,
Belkide sırf bu yüzden aldığım her nefese tiryakiliğim,
Ya bir mermerim dağ başında heykeltraşını bekleyen,
Yada varoluşsal yanlızlığı anlatacak seçilmiş bir cümleyim.
korkmasa dilim, yaratıcı kadar varoluşsal yalnızlıktayım diyeceğim...
Kayıt Tarihi : 15.11.2008 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!