Varoluşsal sancılar Şiiri - Tuba Okur

Benim varoluşsal sancılarımı çekmeden sevap haneme ya da günah haneme bir çentik atarsin kendi yargıların ve kendince..Teraziyi bir o kefeye kaydırırsın bir bu kefeye..Oysa niyetimin bilinmezliğinden bir hallicesindir..Beni bir iyi ilan edersin, bir kötü ;bir melek ilan edersin bir şeytan..Oysa benim için çarpışan ve beni alı koymaya çalışan benliğimden meleklerimden ve şeytanlarımdan bihabersindir..Bi hüsnüzan beslersin  bi suizan alıkoyarsın beni oturtursun beni her gün sanık sandalyesine..Minicik cüzi iradenle Külli irade taslamaya kalkarsın..Rabten çok Rablik taslarsın.. Oysa kendimi bulmak ve sobelemek için her yüzde tanıdık bir ben siması ve beni aradığımı..Bana nefretle karışık aşık olan bir ben ile tuzağa düştüğümü ve beni serap haline getiren her çöle yalınayak koştuğumu bilmezsin varsa yoksa yargıların ve kafandaki yargıçların..Beni ve diğerlerini kendi algılarının nispetinde bir kefeye koyarsın..Sınırlıdır idrakin ancak sonsuz akıl nispetince anlam yüklersin her şeye..Sen hiç kendini aradın mi köşebucak anılarda..Sen kokusunun bulaştığı her kimsede kanıt aradın mi öldürdüğün , yaraladığın ve yaralandığın her sen olan sende..Bazen minik anılarımızda saklı kalan bir minik ben vardır ve o yanın her zaman suçsuzdur..Kaç yaşına gelmiş olursa olsun..Bir minik çocukla oynarken zorla oynadım hile yaptı kandırdı beni diyebilir misin?Bile isteye girdin sen benliğimin ateşine Hz..ibrahim gibi gül bahçesine düşeceğini mi sandın..Evet bazen minik bir çocukta kullanır seni, istediğini yaptırır ama asla zorla yaptım diyemezsin..Kendi elinle, ayaklarınla geldin sen bu aşk oyununa..Ben dünya gibiyim anlasana herkese vaadde bulunur, bir parmak bal çalarım herkesin düşlerine..Herkes sahip olduğunu sanır beni ve herkes kendisine aşık olduğumu sanır zannınca oysa kimseye yar olmam kendi faslınca..Ben herkesi ve hep daha fazlasını isteyecek kadar cüretkarım anlasana..Sevgi açı olan bu çocuk hep daha fazlasını istemekle doymayacak..Çünkü asıl istediği kendini kendinle büyütmesi..Bu susuzluğu ve açlığı başkasında doyurmaya çalışmak..Akmayan bir çeşmeden kanmaya çalışmak gibi kanarcasına
t.o