Varoluşçu Tereddütler Arasına Özlem Sıkı ...

Uygunsuz bir çağda varoluşçu tereddütler arasına özlem sıkıştırmak uygun (mu)

Senin sesinle açılınca çağ, takvim yaprakları yeşerir buyuk bir umuyla
Kısasa dayalı hiçbir ölçü anlam bulmazken düş denizime,düşer gülüşün ölçü olur yaşam güzelliğine
Aydınlanınca gözlerinle gün,yar olur yüreğim
Yararak umutsuzluğumu “yarim! ” dedirtir kısık bir sesle
bir yüreğin sıcaklığının yeşerttiği paklık, mutluluk olur tarihi anlara böldüğünde
büyüyünce hasret, yasaklı bir dil olur yüzün kederimde

isminle gireceğim şehirde secde eder bütün caddeler ayaklarıma
dillenir yaşam yanım ayaklarımın peşi sıra
özgürlük gibi tutunuyorum sıcaklığına,bir balıktan bellek alıyorum sana gelirken,ne güzel oluyor; suyun akışı,insanların yüzü,ademin doğuşu (adam oluşu) ,mesihin çarmıhı,işporta tezgahları,portatif hayatlar,akrostiş kurumlar ve gözlerin…ah gözlerin!

Bu duyduğum melodi gerçek mi?
Bu kırlangıç gülüşü, bu hissediş
Ah inançsızlığım….doğranmış bilincim ve çıplak sorularım
Evet…bu çığ senin sesin ve bu bahar da gözlerin

Çatırdıyor karanlık, yüreğimin hacmi büyüyünce
Yüreğimin hacmi büyür, gözlerinle büyülenince

Bir sağanaktan çıkıyorum büyük bir tebessümle
Her hücrem yar susamış,sen sulanmış
Sel akmış umarsız ruhumla
Bir sağanağa sığınıyorum büyük bir tesellümle

(26.01.2008/osmaniye)