Varoluşa Yansır Gibi Şiiri - Tuba Gürdere

Her insan bir devirdir kalbinde bir devrim olmak için.
Her insan bir kitaptır.
Kaleme değmeden önce kalbe değendir.
Bazen bilinmeyen bir coğrafyadan kendi iklimine ulaşmak için.
Sonsuzluğa bir çiçek açar kalbinde kendi zamansızlığına yetiştirir.
Bazen bir kitap okunulmaz hani dokunur yürekten öyle.
Bazen duymak, başka duyuş olabilirken,
en derinden duyumsamaktır çoğu kez yaşamak.
Bazen kitap yaprağı gibidir için okunulmaz yaprağa dokunulur gibi.
Bazen bakışımız düşüncedir.
Bazen düşüncemiz bir bakış açısı olmaksızın sonsuz görüştür.
Bir ses bakış olabilir, içindeki sesler susabilir dinlerken sessizce.
Bazen kendimizi dinlesekte duyamayız kendimizi bambaşka bir
duyuşta kalpten irkilinceye kadar.
Bazen en güzel duyuş bir resimdir iç duyuşunuzun görselliğinde.
Suskunluğun dipsizliğinde, düşüncenizin yücelişinden
bir serinlik hissedersiniz iklimi an olan.
Ve sonsuz rüzgarlarca varoluşa yansır gibidir.