Kanımda sendeleyen sevgi yüklü yolcu sanat
Akıp gider hayalimden fikir taşan kâinat
Benim karanlığa yıldız saçan ölümlü kaçak
Soluklu bir sineden hür düşünce fışkıracak
Oluk oluk, bedenimden döküldü can nefesi
Bu bir çağın sesidir; ruhların yeminli sesi
Minikçe bir bebeğin ellerinde yükselerek
Açıldı gökyüzünün çemberinde dertli yürek
Usulca sesleniyor saf umutlarım bahara
Yaşamsa istediğin dön dolaş ölümde ara
Sürüklenir giderim ekseninde aksi yönün
Işık saçan kapının arkasında saklı hüzün
Gülümse sen serabın ak bulutlu saçlarına
Büründüğün hakikat perdesiz bakar yarına
Beyaz ipek yelesinden tutunmuşum zamanın
Zaman göçer kıyısından vakit dolunca hanın
Başım önümde bükük, bir tefekkürün yasıdır
Adım adım dolaşırken düğümlenir yüce sır
Tükenmeyen umudun her dilinde aşk gerekir
Âşık yanıp tutuşurken temizlenir koyu kir
Haberli bir motifin bal desenli gözleriyim
Petek ören arılardan görülmemiş deneyim
Cihan selam veriyor hürriyet nuruyla bana
Esen yelin ruhu perçinleşince kar suyuna
Sarıldığım kitabın heybesinde bir işaret
Göründü işte yarın; hak yolunda haklı davet
Hayat dedikleri sancak önümde yükseliyor
Ateş yanar alevinden ölüm de hoş geliyor
Kayıt Tarihi : 22.5.2013 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!