Varoluş kavgası Şiiri - Elif Ege

Kelimelerimin çoğu

Nereden gelip beni buluyorsa

bilemediğim hasretimin goncası.

Vakti geldi tükendiler.

Ne yazmaya mecal kaldı

ne hissetmeye yürek.

Bir yanımız hüzün

bir yanımız mutluluk oluyor ya!

Mutluluklarımızın arkasında

saklı gözyaşlarımız vardı bazen.

Kimisi zamanlı zamansız

süzüldüler gözbebeklerimizden damla damla.

Kimisi de içimize aktıkça

derin yaralar açıyordu yürekte,

sarıldıkça kanayan,

kanadıkça acıyan yaralar...

ve en ağırından geçer ya hayat,

hiç umulmadık anlarıyla.

İşte, kalemlerimiz de elvermiyor yazmaya

böylesi anlarda.

15/10/2006