-Varoluş isteği Şiiri - Şair Ahrazi

Son zamanlar bende bir insan büyür;
Beslenir öz benliğimden sanki.Ah!
Başka bir insan kadar güçsüz görür
Ki,yatar kalbimde eski bir günah.
Ansızın baksan,kim desen cüssendeki
Tek utancımdır derim:’’Öfke bu,kin! ’’
Sen değilsin..Aşk değil..Kim bendeki?
Çok hazin bir serzeniştir velakin.
Endişem arttıkça her bir saniye
Istıraptır,ıstırap ah! Istırap…
Ben miyim,kimdir bu? Ey kalbim niye,
Böyle muhtaçsın,bu denli çok harap?
Ah! Benimdir şimdi her dert.Dinlesen;
Defnimin tam ortasında bir seda:
‘’Kurtuluş’’ diyor: ‘’Şu toprakta esen.
Mahvoluştur,istiyorsan dünyada! ''

* * *