Varoluş ile Yokoluş Arasında

Varoluş ile Yokoluş Arasında

Gri sis altında şu karşıki kıyıya
Koşarak geçmek geliyor içimden..
Ayrılmaz noktada bir vücut ikili
Oluşturmuşlar kara ile denizden..
Yine buğulanmış aşkın gözleri..
Masmavi suların derinliğinde..
Bir hiç söylemek, anlatmak istiyor
Oysa yapayalnız kalmış sahilde..

Sis altında var oluşun, yok oluşu…

Hatıralar çiçek açar baharda
Nisan yağmurları ıslatır onu..
Dalında olgunlaşmamış meyve gibi
Kurtlar kemirir, çürütür beynini..
Akşamın kızılı çökse duygu üstüne
Gökkuşağına hasret çeker gözleri..
Ah… bir güneş doğsa sevdalara..
Ardından aydın olsa özlemleri…
Heyhat.. düşten öte görünen arzuya

Sis altında var oluşun, yok oluşu..

Aşklar, şiir olur, dökülür özden
Ağustos ayında yanarcasına…
Oysaki düşle, gerçek arasında
Kaybolur anılar, atılır köşeye..

Sis altında var oluşun, yok oluşu..

Uzaktan hep hoş görünür düz-beyaz
Göz bebeğine akar uyuturcasına…
Fakat hep taze kalır sevda filizi
Atom ışınları düşse de kalbine..
Arzular fışkırır tüm benliğinde
Sevecen duygular geçer harekete..
Dağıtır mı bilmem gri sis bulutunu

Aşk tadında yok oluşun, var oluşu..

Hazan düşmüş karşı hisler içinde
Yine geçmemek geliyor içimden
Sahil şeritleri yol bulmuş gözüme
Doluyor retinaya derinden, derine..
Şu memleketimin buğulu havası
Çözümler üretir yalnızlığıma…
Söylemek, anlatmak istese yutkunur
Hatıraları sinesine çekerde…

Denklem şaşkın var oluşun, yok oluşuna..

Ne olacaksa olsun, ölüm de dahil
Yine de aşmalıyım mavi denizi
Kucaklamak, öpmek ellerini…
Düşten öte dünyam içinde dünya
Aramalıyım, bulmalıyım sevdama

Özütürk’çe yok oluşun, var oluşu…