Varoluş Hıçkırıklardaki Sessizlik

Fersiz gecelerde, sessiz sessiz kaçışan yıldızların yokluğa merhabası gibi,
hüzzam martı çığlıkları eşliğinde,belirsiz gecelere demir attım.
Yitip giden yaşamın, kaybolan umutların yasını tutarken...

Hayata sızdırmaya çalışırken apansız gelen hayalleri,
Daha mazimdeki nüansını çözememiştim yalanların.
Baş ucumdaki derisi yüzülmüş yanlızlık duvarları tanıklık yapacak söylenenlere.

Sarılamayacak kadar kanayan ruhuma,
İhanetin yücesinden intihar dalışı yapan yalanlarınızı anlamdıramıyorum.
Rahat bırakın beni.

Zifiri karanlıklar üzerime geliyor, korkar oldum artık.
Simsiyah hıçkırıklarımda ki sessizlik, haykırışımda ki acı boğuyor beni, ağlamaklı nidalar kanatlanıyor kulaklarımda...
Karanlığın girdabında tükenirken ömrüm,
katledilen düşlerimin cesetlerini ihanetlerinizle kefenleyip, günahlarınıza gömdüm...