Ümitsizliğin başladığı yerde doğar güneş misali
Rab bakar kul diler de zaman aralamak kalır geriye
Gönül darlandıkça ruh huysuz olur azap eder kendine
Beklemek zor değil de sabra eğer vurmak mesele
Geçmiş geleceğin gelecek geçmişin olmuşsa önünde engel
Yapacak tek şeydir tövbe kılıcı ile varmak üzerine
Kaderin zalim ordularına yenilse bile irade
Pas tutmuş alnın gönülden varsa secdeye
Af kapıları gökyüzüne kurmuşsa otağını
Ey gönlü daralan kul, kul olduğunu unutup kulluğundan utanan
Nedendir toprağında yaktığın bu isyan ateşi
Sönmeden dinmez Karahan karanlığın güneşi
Kayıt Tarihi : 19.4.2020 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!