Varolus-28(Tanrinin sesi)

Kilicini biledi hincla
Disleri sikiliydi ofkeden
Bir cenke yolculuk vardi
Savas naralari atiyordu
Ask savasi idi bu
Anlayis
Aydinlanma savasi
Bas dik
Gozler inancli
Umutsuzlukla
Teslimiyetle idi savasi
Korlukle idi cenki
Kendi yureginden baska seylere kul olanlardi dusman
Umutsuzlugun koynunda yatanlardi hedefi kilicinin
Yaradilisin aydinligina kara calanlardi ofkesine neden
Ufka bakti bir an
Cok uzakti
Yakalamak imkansiz
Goklere ulasamamak gibi
Oysa kendisi icin imkansiz yoktu
Insanlar icin varmiydi
Yoksa imkansizlik oldugunu mu saniyorlardi
Goklere ulasamamak imkansizmiydi insanlar icin
Umutta oylesine uzakmiydi acaba insanlara
Nedendi bu yilginlik
Umuda olan uzaklik miydi
Yurek ne ise yarardiki o zaman
Yurek umudun kaynagi degil miydi
Kendi yureginden uzakta yasayabilir miydi insan
Insanlar kordu o zaman
Korkakti
Kilicini daha hincla biledi
Yureklerine dokunacakti insanlarin
Biliyordu
Her insanin yureginde vardi ayni oz
Biliyordu
Her insanda vardi umut denen guzellik
Baglanmis olsada yurek bir karanlik bagla
Iste kilici keskin
Kesecekti bu karanlik bagi
Seytani yaratmislardi insanlar
Suclarina ortak bulmak icin
Seytani yaratmislardi suclarini yukleyecek
Umutsuzlugu yasatmislardi seytanin isminde
Iste ofkesi bir keskin kilic
Kesecekti seytan denen yalanci yaratimin bedenini
Mehdi diyeceklerdi belki ona
Belki kutsallik vereceklerdi ona
Belki de binbir tanri isminde yasatacaklardi O`nu
Ama biliyordu O
Her insan bilecekti sonunda
Her yurek kendisinin mehdisiydi
Kurtulus insanin yuregindeki ozde idi
O oz ki yaratilisin hediyesi idi yureklere
Belki kimse sormayacakti kimsin sen diye
Belki anlatmak zorunda kalmayacakti
Ben hepinizin yuregindeki O`yum diye
Ben hepinize sahdamarinizdaki en yakin O`yum
Ben sizi yaratanim
Ve durumunuza uzulenim demeyecekti
Ben hepinizin sekilden sekile soktugunuz
Ben hepinizin aslinda sizden bir parca oldugumu unuttugunuz
Aslinda hepinizin benden bir parca oldugunuz O`yum demeyecegim
Birgun beni umudun atesinde goreceksiniz demeyecegim
Belki insanlar kendileri anlayacakti bunlari
Kiyam gunu gelmisti iste
Uyanis zamani
Kalkti yerinden hasmetle
Binbir isik icinde
Sonsuz zamani icinde tasiyarak
Sonsuz sevgiyi evrene yayarak
Kalkti yerinden aska kesmis
Sonsuz dusunce ile kalkti yerinden
Yaratilisin ilk anindaki isiltilarla akti dunyaya
Dunya o gun bir isik halesinin gokte gorundugunu konusacakti
Insanlar o gun bir sevinc kasirgasinin dunyaya dustugunu soyleyecekti
Kiyamet diye bahsedecekti dunya o gune
Kiyametten korkmak ne bostu diyeceklerdi
Bir sevgi kasirgasiymis kiyamet diyeceklermis
Dunya yerinde
Dunya yine donuyor
Ama isik ile
Ama sevgi ile
Simdi isiltili bir cagdir yasanacak olan
Yukselis zamaniydi artik....