Bir vagonda yalnızlığın
soğuk yüzü
hüzünlü ısırgan otu
oturmuş köşesine
yaslı,dingin,kuru
gözü;
gözü kör
gözü soğuk
gözü uzaklarda
soluk-
suz mutsuz
durgun mabedinde
ağlamaklı ve
hasta
Antenlerin çektiği tellerle örülü
Vadide ani inişlerde
Ani çıkışlarda
Vurgun hırçın dalgalı
Bu gözyaşları
Bu vagonda taşır yalnızlığını
Bu gel git lerde çekilmeyen çocukların
anası beklemekte
Ya gelirse birgün sesi diye
Pencere önünde beklemekte
Bu hazin varoluş
Bedende
Yokoluşlarda
Yokuşlarda
İnmeyen çıkışlarda
Her dem uzaklarda
Belki yakınlarda
Belki arkanda
Arkanı döndüğünde
Elinle tutacağın uzaklıkda
Dönersen kayboluşlarda
Bu ani bu hırçın
Vuruşlar
Belki
Belki diyerek beklemekte
ümit
Arada bir yokla sende kapımı
Yalnızlığın hüznü geri gider kapı tıkırtılarında
Kayıt Tarihi : 7.8.2009 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ümitlerin ve umutlarının hiç yok olmaması dileğimle
tebrikler karmaşıktı ama sanki biraz felsefi bir şiir gibi geldi bana
TÜM YORUMLAR (6)