Bir ceylan yavrusu
Urkek
Saskin
Bir ormanda yapayalniz
Ormanin kalabalikliginda yapayalniz
Surusunden ayri kalmis bir ceylan yavrusu
Simdi hersey dusmandir ona
Korkuyordur cunku
Her hisirti bir korku anidir
Ait olduklarina uzakligin korkusudur
Cevresindekilere yabancidir simdi
Anlamamazligi yasar her cali karanliginin ardinda
Oysa surusunun icinde
Annesi yaninda iken
Bu denli yabanci degildi bu ormana
Yurt iken bu orman
Yabancilligini yasadigi issiz bir orman idi simdi
Ve her hisirti bir korku degildi ona
Kendisine benzeyen
Kendine kendini anlatacak bir koku aradi umutla
Bir ses aradi
Tanidik bir yuz
Hersey ustune cokuyordu oysa
Her dal
Ve yaprak
Su sincap
Ve su baykus
Hersey anlamasini zorlastiran birer korkuydu
Yalnizdi
Yalnizligi kendini gorememesindendi bir baska yuzde
Yuregi kut kut atiyordu
Artik olumun degil
Yalnizligin korkusunu yasiyordu
Gunes parildiyordu ormanin ustune
Ama karanlikti ceylan yavrusu icin
Kendini goremedigi aydinligi ne yapsindi
Isigi nasil bulacakti
Sorsa su kusa
Su agaca sorsa
Dallar gosterirmiydi kendini kendisine
Su agac ne gosterirdiki ona
Baska bir agactan baska
Ya su kus ne gosterirdi
Baska bir kus elbette
Oysa kendine benzeyeni bulmak istiyordu
Korkusu buyuyordu yalnizliginda
Ne isi vardi su ormanin icinde
Ne garipti oysa
Dusununce aklina geldi
Birbirini anlatmayan ne cok ses vardi
Ve birbirine benzemeyen varliklar bir butunu olusturuyordu
Kendisinin ait oldugu
Ama kendinden baska herseyin degisik oldugu bir butun
Orman bir butun
Agac..ve cimen..ve sincap
Tavsan…veaslan…ve dere
Yilan…ve kus..ve kokular
Hicbirsey birbirine benzemiyordu
Birbirine benzemeyenlerin olsuturdugu bir butun
Ama simdi surusunden uzakti ceylan yavrusu
Ve kendinden olanlardan uzakta
Ve yalnizligi yasarken gormustu butunun parcalarini
Dusunuyordu simdi ceylan yavrusu
Ot yiyordu
Dereden su iciyordu
Butunden kendine katilan oluyordu
Oysa butun eksilmiyordu
Yedigi ot ictigi su ile orman buyuyordu kendi bedeninde
Ve dusunuyordu
Su yilan su kusu yiyordu
Butunden bir parca bir baska parcaya katiliyordu
Ve kendisi bir ceylan yavrusu
Belki bir aslanin midesinde bitecekti yasami
Yani butunde kendisine benzemeyene gecekti
Orman eksilmiyordu hic bir sekilde
Birbirine benzemeyen parcalardan biri eksiliyordi
Ve bir digeri cogaliyordu
Ama orman buyumeye devam ediyordu
Korkusu azalmisti ceylan yavrusunun
Cunku anlamaya baslamisti
Yalnizlgi azalmisti
Ve dusunuyordu ceylan yavrusu ………
Kayıt Tarihi : 23.8.2005 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gassan Satar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/23/varolus-15-ceylan-yavrusu-ve-orman.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!