Varolus-11(Sirat Koprusu)

Yasami boyunca mutsuzlugu yasamisti
Iste simdide olumu bekliyordu yataginda
Omrunun son demlerini yasiyordu
Cok eziyetler yasamisti
Sinav diyordu bu
Cennet yasami icin bir sinav
Yasami dusunuyordu
Gunahlarini
Hatalarini
Isyanlarini
Nedense hep olumsuzluklari aklina geliyordu
Oysa tanri korkusu ile hep sevap yapmaya calismisti
Korkuyordu
Sinav urkutucu bir deneyim
Kabir azabi
Ve kiyametteki sirat koprusunu dusunuyordu
Kil gibi ince o kopru simdi bir kabustu
Oysa biliyordu ki sinav icin gereken butun sabri gostermisti
Tevekul ve dualari esirgememisti yureginden
Yinede korkuyordu
Yavas yavas olum bedenine yayiliyordu hissediyordu bunu
Artik yasam ile dus arasinda idi
Sesler geliyordu kulagina belli belirsiz
Huzur veren bir ses
Gercekmiydi bu ses bilemiyordu ama huzur veriyordu
Korkma diyen bir ses
Herseyi siz yarattiniz ey insanoglu
Seytanda
Cehennemde sizin duslerinizin eseridir
Yuce yaratan sonsuz sevgidir
Ve ruhunuz onun bir parcasidir
Korkma sevgiye geliyorsun
Huzur dolu sese soruyordu ihtiyar
Ya kabir azabi nerdedir
Yureginizin korkusudur yaratan kabir azabini
Ruh dusundugunu yaratandir
Getirdiginizi yasayacaksiniz
Korkularini bu gecici bedende birak oyle gel
Ya sirat koprusu diyordu korku ile
Ya gecemezsem
Hayatim boyunca hep dogruyu takip ettim
Ama yanlislarim da oldu
Zaaflarima da yenildim
Korkuyorum gecemeyecegim sonsuz cennet yasamina
Sonsuz cennet yasami senin yuregindir dedi
Cehennem de oradadir
Sirat koprusu hergun vicdaninda yasadigindir
Kendin belirlersin ne yasayacagini
Sonsuz cennete nasil ulasirsin bu korku
Ve bu bilinmezlikle
Korkma sevgiyle yaklas herseye
Sirat koprusu yureginde tasidigindir
Dusmek yoktur bu kopruden
Korkular deneyimi yasatandir
Sana lazim olandir
Ama o gecici bedeninde kalandir
Korkuyu getirme beraberinde
Seni bekleyen sonsuz sevgidir
Ya kiyamet diye sordu ihtiyar adam
Kiyamet hergun kopmakta
Vicdan hergun sorgulamakta insani
Her insan kendi kiyametini yasar
Her sinav insanin yureginde kendine yaptigidir
Senden baska sana hesap soracak olan yoktur
Sen evreni buyutensin ey insanoglu
Meleklerin secde ettigi
Yuce yaratanin ozunu kalp denen sarayda tasiyansin
Sevgiyi ogrendin sen butun sevgisizliklerin icinde
Guveni ogrendin butun korkularin icinden
Sirat korkusunu yasadin yureginde sevgiye giden yolu yapmak icin
Yaratan sonsuz sevgidir korkma ondan
Dusun ey insanoglu
Parmagini cezalandirmak icin yaksan
Ceza kimindir…. kimedir
Parmaginin yasadigi aciyi butun beden duymaz mi
Parmaga verdigin cezayi butun beden tasimaz mi
Sevgide korku yoktur
Sonsuz cennet yolunda ceza yoktur
Tek ceza vardir kendi yureginin kendine verecegi
Sonsuz cennete kavusma ozleminin uzamasidir oda
Unutma dusundugunu yaratansin
Korkuyu silde oyle gel
Sevgiyi yerlestir ruhuna
Sevgiyi dusle sevgiyi yaratacaksin
Ve sen kendin icin dusundugunu yasayacaksin
Seni bekliyoruz artik dedi huzur bagislayan ses
Gel bir parcamiz daha bize ulassin