Varoluş Şiiri - Zeynep Aksakal

Gecen ve gündüzün bir başka güzel,
Her gece biraz daha kayboluyorum sonsuzluğunda;
Bedenim biraz daha sarılıyor yalnızlığına.

Ölümlü dünyanın sonsuzluk anahtarı,
Ateşin su olduğu şehir.
Aşkların tanrıçası...

Kaçıp gitsem diyorum bazen,
Kaybolur muyum?
Belki bir rıhtıma vurur sandalım,
Umudum olmasa da...

Yeşille mavinin birleştiği bir yere gitsem
Alsam başımı
Bulabilir miyim ki bu dünyada
Bir eşinin daha olmadığı,
Aşkların çığlık çığlık yaşandığı
Hayallerin uçurtmalara takıldığı o sonsuz yeri?

Aradığım yer değil, baktığım yermiş İstanbul! ...