Varolmak Şiiri - Cemil Aygen

Oturup
Birşeyleri düşünmeye başladım
Neyin özlemini çektim
En çok neyi arzuladım
'Ah Ulan Ah' şurayıda göremedim
Ya da yaşayanlara inat olsun deyip
Şöyle bir hayat yaşıyamadım
Dediğimde
Aklımdan neleri geçirmiştim
Sonrada çevreme bakıp'ta
Herkesin aynı benzer istekleri olduğunu bilmek
Şaşırtmıyor beni
Kiminin aynı kesişen
Kiminin ayrı kesişmeyen
Ama herkesin aynı istekleri olduğunu bilmek
Hani senin kendinde olanın...Sendekini
Bir başkasının özlemle istemesi
Veya senin bir başkasına özentin
Fakirin papuç ekmek şeker istemesi
Zenginin çok daha ütopik istekleri
Bir istek ki
Herkeste var olan bir şeylerin
Diğer başkaları tarafından
Tutku ya varan istekleri

Ne garip aslında
Oturup zaman zaman
DELLENMİŞ aklımla
Kendi kendimle dalga geçiyorum
Bende ki mavi gözlere iç geçirenler
Yaşam tarzıma imrenenler...
EEE Benim de ne isteklerim vardı..Çoktu..
Hepsinden vazgeçtim
Kimseye de verecek birşeyim yok
Ne oldu yani; Yaşama şevkimmi bitti
Yoksa perişanmı oldum
Hadi canım sende
55 yaşındayım
Geride altın çağım var benim
Seve koklaya..Öpe sevişe
Nefes Nefese keyifle yaşıyacağım
Oturup bunu düşündüm
Hani iyi de oldu
Bu keyifle
Yaşadığımı Yeniden Anladım....