Varolan Yokluk Adam Şiiri - Şaban Yalın

Neredesin eski, de bir yerde misin?
Belki bir park ya da kaos dolu bir ev...
Yalnız değilsin çocuk, orada kal.
Sallan anılar parkında, mutlu kal.
O gördüğün ne, melek mi yoksa?
Hatırlama onu kanatsız halde.
Isıtır seni, ışığı süzülür tende.
Yalnız değilsin çocuk, ışığın hep seninle.

Kayalım seninle daha derin gerçeklere; neden buradasın yalnız halde?
Gözünden akan da ne, yarım mı kaldı o da neşenle?
Büyüdün, hayat kaydırağından kayarken sen de.
Nasıl var oldun bu halde, meleğin nerede?
Yoruldum ben anne, babam nerede?
Yokluğun içinde var oldum ben, adam oldum anne.