Varol Şahin Şiirleri - Şair Varol Şahin

Hayat defterinin, bazı çok derin sayfaları vardır.
İzleri vardır... Hiç silinmeyen.
Kimi zaman içine gömdüklerindir.
Kimi zaman ise, diri diri gömüldüğündür, aslında
Dokunduğunda, ellerinin titreyişidir.
Okuduğunda, yüreğinin üşümesidir... O sayfalar

Bu aralar...
Kirpiklerimde, öyle bir "Gözyaşı" birikti ki,
Gök boşalırcasına yağmamak
Ortalığı sulara, sellere katmamak için
Zor tutuyorum kendimi...
Göz torbalarımda taşımaktan Yoruldum.

Yediğin lokmandan, aşından inan
Ağzını, dilini, kıskanıyorum
Evinin önünde, taşından inan
Kapını, zilini, kıskanıyorum

Mercanı andırır, bakışın tenin

Kanayan gözlerle, binlerce kere
Yüzüne bakarım, doyamam sana
Al beni, savur at, vur yerden yere
Susarım, tavrımı koyamam sana

Sorarsan derdim bu başım bu derim

Sayfalara sığmayan
Koca bir Sevda'nın hatırını,
Tek satır Veda'ya sığdırdık...! ! !

Şiir defterini sana bırakıyorum! ! !

Canın sıkıldığında
Gecenin bir vakti alırsın eline
Kendinle öğünmek istediğinde
Açarsın birer birer sayfalarını

Sevgi, dilde değil... Gönülde
Poz vermek değil
Toz yutmak yollarında
İlmek, ilmek işlemek
Nakış, nakış dokumak
Kazımak gönül duvarlarına...

Anneciğim! ! !
Çok yorgunum
Çok yalnızım
Gücüm, mecalim yok
Ellerimden tut...Bırakma
Yatır beni dizine

Seni nasıl sevdiğimi
Biliyordun neredesin
Aşkımıza evliliği
Diliyordun neredesin.

Düşürüp te kalem kaşı

Musalla taşına konulduğumda
Son yolculuğuma uğurlanırken
Meftayı, nasıl bilirsiniz? diye sorulacak.
Gıyabımda,İyi biliriz dermisin.
İyi bir insan olduğuma
İyi bir müslüman olduğuma şahitlik edermisin.