Varna dan Gelen Gemiler

İstanbul Boğazı’nda
Bir yaz akşamın da
Seyrederken denizi
Bakıyorum gelip geçen gemilere
Suda kuru yaprak misali
Sallanan balıkçı sandalları.
Tıklım tıklım yolcularıyla
Kayarcasına giden vapurlar.
Şehir Hatları’nın düdük sesleri
Martıların çığlıkları.
Gidip gelen, kıyıya vuran
Dalgalar dalgalar…
Kapıp beni, alıyor içine
Alıp ta uzaklara
Sonsuzluklara
Götürüyor dalgalar..

Kaptırmışken yüreğimi dalgalara..
Birden bir koca gemi geçiyor
Bordosunda Varna yazan
Varna dan gelen gemilerde hasret
Varna dan gelen gemilerde hüzün var.
Sonra şairler şairi geliyor akılma
Memleketinden gelen gemileri
Uzaktan yüreğiyle okşayan
Okşarken elleri yanan
Hasret ateşiyle kavrulan
Varna Limanı’ndaki şair
Nazım Hikmet geliyor hatırıma

Yıllarca vatan hainliğiyle suçlanmış
Vatansever Nazım Hikmet
Anadolu da bir ağaç gölgesi yerine
Mezarı bile
Çok sevdiği yurdundan uzakta
Taa..Uzaklarda kalmış.
Ayırmışlar onu
Sağ yanındaki Şehit Ayşe’sinden
Sol yanında ki Irgat Osman’ından..
Hasret kalmış

Ama yazmış
Yazmış bir bir
Yurt sevgisiyle
Memleket sevgisiyle
Vatan aşkıyla yazmış.
Yazmış memleketimden
İnsan manzaralarının içinden
Yazmış Kurtuluş Savaşı’mızı
Kuvvayı Milliye’mizi
Destanımızı yazmış
Yazmış
Mavi gözlü
Sarı saçlı kalpaklımızı
Mustafa Kemal'imizi,
Ata’mızı yazmış
Yazmış bütün coşkusuyla.
Yazmış hainler; emperyalistlere
Yağ çekerken...
İşbirlikçiler; efendilerine
El pençe, iki büküm eğilirken..
Yazmış Şeyh Bedrettin’i
Cezaevinde, yatarken...

İnsanın insanı ezmediği
Sömürmediği bir dünyayı yazmış
Yazmış bir ağaç gibi
Tek ve hür yaşamayı
Ve bir orman gibi kardeş olmayı.
Yazmış
Yazmış okuyalım diye
Okuyup anlayalım diye
Okuyup paylaşalım diye
Okuyup insanca yaşayalım diye..
Okuyup dünyada dik duralım diye

Bugün de..
Bugün de
Varna dan gelen gemilerde hasret
Varna dan gelen gemilerde hüzün var
Hasretiz.
Hasretiz O’na dünyalar kadar.

(4 Ağustos 2008
Pazartesi
12:30)