Varmısın çileye Şiiri - Yılmaz Öztürk

Dünde kalanları görmek için baktım kendime ne hale gelmiş
Bu koskaca yalan dünya herkeste bir vaveyla arsız bir telaş
Ne olacak diye düşünene varmıdır sonumuz hayat beleş
Sahte duygular kıymete bindi gerçeklerle olmuş değiş tokuş

Seyrettim et kemikle görünen Yılmaz'ı hayatımda neler vardı
Hayallerimde yetimler gülüp sevinecek çoçuklar ağlamayacaktı
Temaşa ederiz hayat denen tiyatroyu kendimize biçtik rolleri
Ağlamayacaktı analar boynu bükük garipler unutulmayacaktı

Ne hayaller kuruyordum kendi rolümde dağıtacaktım ne varsa
Bende olanı yarına ne kalırsa şükür ile hayallerimi paylaşmaya
Tiyatrolarda seyrettim mazide kalan insani duygularımı rüyadanda
Uyandırdılar dostum varmısın çileye talip olup sevgide rol almaya