Varmısın...çerkez Kızı...?

üştüm Yollarına, Kaldım Aç Bir Suda.
Sordum Senin Adresini, Bilen Yok...
Şükr Ettim Ardından Tekrar Ettim Adını,
Sus Dedi Annem Görmesin Kimse Ağladığını,
Sordum Onun İçin Ne Yapmadığımı?
Git Söyle Ona Dedi,
Söylüyorum; '... Çerkez Kızı.! '

Yol Yorgunu Misafirler Gibi Kapındayım,
En Acı Dorukta Bir Çıkmazdayım,
Ekmek Gibi Rafa Kaldırılmışım,
Solgun Gözlerimden Bak Bana,
Kaderime Çizgi Ol Kal Orada.
Tekrar Ediyorum Şükür Gibi Adını,
”Özledim be... Çerkez Kızı...”

Doğruyu Söyledim ve Kovuldum Doksan Köyden,
Kartvizitimde Senle Başlayan Kocaman Düşler.
Doğruyu Söyledim ve Kovuldum Senden,
Acılı Sözlerimi Yorumdan Sakladım.
Bir Sana Yandım, Bir Sana Ağladım,
Bak Şimdi Suskunum,
Çek Al Yalancı Kimliğini Benden,
Çek Al Artık Sana Ait Bu Aşkı.
En Zifiri Aydınlığa Kaldım,
”Bekliyorum be... Çerkez Kızı...”

Güldüm ve Geçtim Seni Bana Yakıştırmayanları,
İnanmadıklarını,
Sormadıklarını,
Anlamadıklarını,
Anlamayacaklarını,
Yaşayamadıklarımızı…
Korkunun Ecele Faydası Var Artık,
Bak Biz Aşk İçin Ne Varsa Sattık.
Korkulan Ne Varsa Aşk Çöplüğüne Attık.
Savaşmak İçin Benim Kurşunlarım Hazır,
Ne Kadar Gerekse Vermeye Razıyım Bu Kanı,
Gül Yeter.
”Var mısın Çerkez Kızı..”.