...Varmısın Benimle Gönüllü Yolculuğa..? ...

Gül gülüşlüm,
gecenin deminde bir buhurdan gibi tütüyorum Sensizliğime
kop,gelll..!
Seni bir yolculuğa çıkaracağım
Seninde gönüllü olacağın
gülümse hadi…
yüreğinle gülümse,
özgürce gülümse
özgürlük güçtür…
ve Sende çok güçlüsün yüreğimde.
Kısa zamanda öyle çoğalmışsın ki içimde;
yokluğunda geçirdiğim zamanların aceleciliğiyle
tüketiyorum günlerimi…
Ve Sen geliyorsun dudağının kenarında gül kokulu tebessümünle…
doğal bir melôdi gibi konuşuşun;
ılık ılık işleyen ruhuma; tatlı bir meltem gibi…
gözlerin dokunuyor en hassas yerine bedenimin; yüreğime…
ve ben Senden ortak zamanlarımızı çalarım bazen kendim
için; hırsız gibi…
o doyumsuz anları doldururum ha bire görünmeyen heybeme…
Seni yaşarım dipdiri ,sıradanlaştırmadan...
Seni çekerim içimin en ücra köşelerine misss gibi,
amber gibi…
Hafifçe gözlerimi kapatıp Seni koklarım
doyumsuz hâzlarda…
Seni çoğaltırım bir…iki…üç…
her yanım Sen olur…
ben olur..
Sen-ben olur…
Ve toprağıma ektiğim Senli maviş umutlarım bir bir yeşermeye durur,
bakışların değdikçe gözlerime,maviye dönüşür siyah umutlarım
bir büyülü düşün içine düşerim; tepe taklak
terk ederim dünyamdaki ince hesapları
yanarım cayır cayır sevdanın sıcağında

hadi,gel…bekliyorum
evet,
ne dersin,
var mısın bu yolculuğa gönüllü..?